Հարգելի՛ պարոն Ավոյան, որքան հասկացա Ձեր նամակի բովանդակությունից Ազգային Ժողովի պատգամավորների հետ իմ նախաձեռնությամբ կայացած հանդիպմանը «Շիրակ» հայրենակցական միության ներակայացուցիչներին չհրավիրելը ընկալվել է որպես միության հետ չհամագործակցելու, Գյումրիից դուրս բնակվող մեր հայրենակիցներին անտեսելու կամ որևէ մեկի մտքերը սեփականաշնորհելու ցանկություն:
ԱԺ պատգամավորների հետ հանդիպումից հետո նախատեսված է բավական լայն ձևաչափով հանդիպում-քննարկում մեր քաղաքի խնդիրների շուրջ, որին հրավիրված են լինելու Գյումրու զարգացմամբ շահագրգիռ տարբեր կառույցներ, այդ թվում` «Շիրակ» միությունը:
Մեծապես կարևորում եմ ծագումով շիրակցիների ունեցած լուրջ պոտենցիալը և վերջինիս՝ ի շահ մեր քաղաքի օգտագործումը համարում եմ Գյումրու առաջանցիկ զարգացման գլխավոր գրավականներից մեկը: Ձեր ղեկավարած կառույցի հետ համագործակցելու ցանկությանս, ինչպես նաև ամենալայն կոնսոլիդացիայի անհրաժեշտության մասին նշել եմ փետրվարի 6-ի իմ ուղերձում:
Նորից վերահաստատելով «Շիրակ» հայրենակցական միության հետ համագործակցելու պատրաստակամությունս՝ ուզում եմ անդրադառնալ միության առաջարկները՝ որպես իմը ներկայացնելու մեղադրանքին: Թեև չգիտեմ, թե կոնկրետ ինչին է դա վերաբերում, սակայն կարող եմ վստահաբար ասել, որ քաղաքի զարգացմանն ու շենացմանը միտված ցանկացած միտք ու գաղափար առաջ քաշելը (ում հեղինակածն էլ այն լինի) ոչ միայն իմ իրավունքն է, այլև՝ պարտականությունը: Դիտմամբ չեմ անդրադառնում անձնական դաշտի հետ սահմանակցող մեղադրանքներին, քանի որ վստահ եմ ՝ նույն գործի համար մտահոգ մարդիկ չպետք է մտնեն այդ տիրույթ: Միայն ասեմ, որ Ձեր կողմից հիշատակված իմ սեփականաշնորհած գործարանները այսօր բազմաթիվ աշխատատեղեր են ստեղծում, աշխատատեղեր, որոնց կարիքը մեր քաղաքը այդպես զգում է:

Հարգանքով՝ Սամվել Բալասանյան